Leonardo da Vinci - Homo Universalis

Leonardo da Vinci - Homo Universalis

Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι θεωρείται η επιτομή του πολυσχιδή ανθρώπου της Αναγέννησης


Homo Universalis είναι ο χαρακτηρισμός του ιδανικού ανθρώπου της Αναγέννησης (15ος-16ος αιώνας). Η ονομασία είναι λατινική και σημαίνει «καθολικός, συνολικός άνθρωπος».
Homo Universalis είναι ο χαρακτηρισμός ενός ανθρώπου που συμπύκνωνε όλα τα ιδανικά της εποχής της Αναγέννησης: ερευνητικό και κριτικό πνεύμα, φιλοπεριέργεια, και κυρίως μία τάση για ενασχόληση με κάθε αντικείμενο της τέχνης και της επιστήμης. Ο όρος αναφέρεται στο εύρος ή την επιθυμητή "καθολικότητα" της πολυμάθειας που μπορούσε να αποκτήσει κανείς.
Ο πιο χαρακτηριστικός και ίσως ο μόνος πραγματικός Homo Universalis είναι ο διάσημος Λεονάρντο ντα Βίντσι, που όπως μαρτυρούν οι πηγές, ασχολούνταν —εκτός από τη ζωγραφική, τη γλυπτική και γενικώς την τέχνη— με τη μηχανική, την ανατομία, την αρχιτεκτονική, ήταν φυσιοδίφης, αρχαιοδίφης και ιστοριοδίφης, συγγραφέας, χημικός και κατείχε πολλές άλλες ιδιότητες. Άλλες τέτοιες χαρακτηριστικές πολυσχιδείς προσωπικότητες ήταν ο Αβικέννας, ο Ισαάκ Νεύτων, ο Γαλιλαίος Γαλιλέι κ.ά.

Πηγή: Wikipedia

Μόνα Λίζα

Είναι ίσως ο πιο διάσημος πίνακας στην Ιστορία της Τέχνης.

Πολλά έχουν ειπωθεί για την Μόνα Λίζα, το διάσημο πορτρέτο του Λεονάρντο ντα Βίντσι.
Ιστορίες συνωμοσίας, ιλλουμινάτι, υπάρχουν κρυμμένοι κώδικες μέσα στο πορτρέτο;
Την ζωγράφισε με φρύδια και βλεφαρίδες ή τα έσβησε ένας κακός συντηρητής;
Υπάρχουν άλλα αντίγραφα του πίνακα φτιαγμένα από τον Λεονάρντο;
Είναι η αυτοπροσωπογραφία του καλλιτέχνη;
Που οφείλεται το μυστηριακό της χαμόγελο;
Ο Λεονάρντο εφάρμοσε την χρυσή τομή σε αυτό του τον πίνακα;

Με την βοήθεια της τεχνολογίας, ο πίνακας άρχισε να μας αποκαλύπτει τα μυστικά του. Με την πάροδο των αιώνων το βερνίκι έκανε πολλές από τις λεπτομέρειες να μην είναι πλέον ορατές, αλλά και τα στάδια της δημιουργίας του πίνακα δείχνουν ότι υπάρχουν και αλλαγές στο σχέδιο μετά από αναλύσεις και έρευνες που έγιναν σε αυτόν.


Με τα χρόνια είδαμε τη Μόνα Λίζα να μεταμορφώνεται στα χέρια κάθε επίδοξου "καλλιτέχνη".

Το πρόσωπό της χρησιμοποιήθηκε μέχρι και για περιτύλιγμα για σοκολατάκια

  Και ο μύθος που την περιβάλει συνεχίζεται...

Μικελάντζελο Μερίζι - Καραβάτζιο

 Το φως και η σκιά στο έργο του Καραβάτζιο

Ολόκληρο το βίντεο εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=eH8y4GcZEKo

 Ο Μικελάντζελο Μερίζι ντα Καραβάτζιο (ιταλ.: Michelangelo Merisi da Caravaggio, 29 Σεπτεμβρίου 1571 - 18 Ιουλίου 1610), γνωστός περισσότερο απλά ως Καραβάτζιο, ήταν Ιταλός ζωγράφος, το έργο του οποίου ανήκει χρονικά στα τέλη του 16ου έως τις αρχές του 17ου αιώνα. Αν και οι πρώιμοι πίνακές του περιλάμβαναν κυρίως προσωπογραφίες, σταδιακά εξελίχθηκε σε έναν από τους σημαντικότερους ζωγράφους θρησκευτικών σκηνών. Το νατουραλιστικό ύφος του και η ανάδειξη της ανθρώπινης φύσης των αποστόλων και των μαρτύρων στα έργα του θεωρήθηκε ότι εξυπηρετούσαν τις βλέψεις της Αντιμεταρρύθμισης. Με την τεχνική του κιαροσκούρο κατάφερε να ενισχύσει το δραματικό στοιχείο και το μυστηριακό χαρακτήρα της πίστης, ενώ συνολικά η επαναστατική τεχνική των δραματικών φωτοσκιάσεων του τενεμπρισμού, όπως την εισήγαγε ο Καραβάτζιο, σφράγισε την μπαρόκ σχολή της ζωγραφικής.
Έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους πρώτους μοντέρνους ζωγράφους, ενώ σημαντική θεωρείται η συνολική επίδρασή του στην ευρωπαϊκή ζωγραφική. Παρά την επίδραση που είχε το έργο του στην εποχή του, αλλά και τις ισχυρές αντιδράσεις που προκάλεσε, περιέπεσε σε λήθη τους αιώνες που ακολούθησαν το θάνατό του, για να επανέλθει στο προσκήνιο κυρίως στη διάρκεια του 20ού αιώνα, καταλαμβάνοντας και διατηρώντας έως σήμερα περίοπτη θέση στην ιστορία της ευρωπαϊκής τέχνης.

Πληροφορίες από την Βικιπαίδεια

Φως και σκιά

Η Παναγία των βράχων (Virgin of the Rocks) 1483μΧ 

 Ελαιογραφία 199 × 122 cm. Μουσείο του Λούβρου. 

Η Παναγία των βράχων είναι η ονομασία ενός πίνακα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι που τον φιλοτέχνησε σε δύο εκδοχές, ή πρώτη (αυτή που παρουσιάζεται στην φωτογραφία) βρίσκεται στο Μουσείου του Λούβρου και η δεύτερη στην Πινακοθήκη του Λονδίνου.
Τον Απρίλιο του 1483 η Αδελφότητα της Άμωμης Σύλληψης του Μιλάνου παράγγειλε στον Ντα Βίντσι και δύο βοηθούς του ένα τρίπτυχο για το παρεκκλήσιο της Αδελφότητας San Francesco Grande στο Μιλάνο, το αποτέλεσμα όμως φαίνεται ότι δεν ικανοποίησε την Αδελφότητα και έτσι δημιούργησε τον δεύτερο πίνακα που βρίσκεται στο Λονδίνο.
Το παιχνίδι ανάμεσα στο φως και την σκιά είναι πολύ έντονο και στους δύο πίνακες παρ όλες τις διαφορές τους στο χρώμα.
Ο Λεονάρντο τελειοποίησε την αναπαράσταση του όγκου των αντικειμένων με την εναλλαγή του φωτός και της σκιάς, τεχνική που ονομάστηκε «κιαροσκούρο», η τεχνική αυτή βρήκε τον απόλυτο εκφραστή της στο πρόσωπο του Καραβάτζιο. Οι μορφές και στους δύο πίνακες είναι δουλεμένες με την χαρακτηριστική τεχνική του σφουμάτο που την συναντάμε σε όλους τους πίνακές του, με την  τεχνική αυτή μαλάκωνε τα σκληρά περιγράμματα των μορφών και των αντικειμένων με λεπτές τονικές διαβαθμίσεις.